بشناس،تلاش کن و خلاق باش!

انسان‌هایی که در فقر زندگی می‌کنند، به دلیل آگاهی و شناخت از محدودیت‌های خود، بهترین استفاده را از منابع در دسترس خود میکنند و همیشه و در همه حال دست به خلاقیت می‌زنند. نیاز، عاملی قدرتمند در پرورش خلاقیت است. در مقابل، افرادی که در جوامع مرفه زندگی می‌کنند، به دلیل عدم حس محرومیت و به تبع آن، خلاقیت در مواقع برخورد باکم و کاستی های زیادی رو به رو میشود.

این روزها با پیشرفت علم و فناوری، انسان ها طول عمر بیشتری دارند. متاسفانه، بیشتر ما بدون تفکر به زندگی ادامه می‌دهیم و تلاشی برای بهبود وضعیت خویش نمی‌کنیم. تصور ما این است که زمان زیادی و بی پایانی در اختیارمان قرار دارد. این تفکر، ما را از واقعیت های زندگی دور می‌سازد. همچنین، خیال باطل اینکه انرژی و قدرت بی‌پایانی برای رسیدن به خواسته‌هایمان داریم، ما را از تلاش سخت‌تر برای رسیدن به خواسته‌هایمان باز می‌دارد. بیشتر به این خاطر است که ما برای بسیاری از چیزها مرزی قائل نمی‌شویم.

زمان، عمر، نیرو، انرژی، امکانات، شهرت، سرمایه و دوستانمان، همه و همه در نظر ما تا سال‌ها کنارمان خواهد بود؛ اما باید همیشه در نظر داشته باشیم که برای رسیدن به آرزوها و هدف هایمان، باید بی‌وقفه تلاش کنیم. در این راه، مطالعه،یادگیری و تجربیات دیگران به پرورش استعدادها و مهارت‌هایمان کمک می‌کند.

قبول دارید که امروزه با فناوری، بسیاری از چیزها دست یافتنی شده است؟ رفاه و فراوانی این تصور غلط را در ما به وجود می‌آورد که ما همیشه و هر روز در اوجی از خواسته هایمان خواهیم بود. بنابراین، روز به روز در رؤیاهایمان غرق تر و توانمندتر می‌شویم. البته که میشد پذیرفت در رؤیاپردازی محدودیتی وجود ندارد؛ اما این رؤیاپردازی متوهمانه، ذهن و جسم ما را روز به روز ضعیف‌تر و فقیرتر می‌سازد و ساده‌لوحانه راه خود را برای زوال و نابودی هموار می‌کنیم.به سادگی هرچه تمام تر از داشته‌هایمان دلسرد و خسته می‌شویم و فراموش می‌کنیم که زنده هستیم.

 رابرت گرین