روز جهانی کارگر

روز جهانی کارگر که به عنوان اول ماه مه نیز شناخته می‌شود، هر ساله در اول ماه مه میلادی (۱۱ اردیبهشت در تقویم شمسی) به عنوان روزی برای گرامیداشت کارگران و دستاوردهای آنان در سراسر جهان جشن گرفته می‌شود.

این روز ریشه در جنبش‌های کارگری اواخر قرن نوزدهم دارد، به خصوص اعتصاب بزرگ کارگران شیکاگو در سال ۱۸۸۶ که خواستار کاهش ساعات کار روزانه به ۸ ساعت بود. در پی این اعتصابات، در سال ۱۸۸۹ کنگره بین‌المللی کارگران در پاریس، اول ماه مه را به عنوان روز جهانی کارگر تعیین کرد.

از آن زمان تاکنون، روز جهانی کارگر به نمادی از همبستگی بین‌المللی کارگران و مبارزه آنان برای حقوق و شرایط بهتر کار تبدیل شده است. در این روز، در بسیاری از کشورهای جهان راهپیمایی‌ها توسط اتحادیه‌های کارگری و سازمان‌های مدنی برگزار می‌شود.

در ایران نیز، روز جهانی کارگر از سال ۱۳۰۷ به عنوان روزی برای گرامیداشت کارگران ایرانی و تلاش آنان برای احقاق حقوق خود شناخته می‌شود.

اهمیت روز جهانی کارگر

• گرامیداشت دستاوردهای کارگران: روز جهانی کارگر فرصتی برای قدردانی از تلاش‌ها و دستاوردهای کارگران در سراسر جهان است. کارگران نقش کلیدی در تولید ثروت و پیشرفت جوامع ایفا می‌کنند.
• مبارزه برای حقوق کارگران: روز جهانی کارگر همچنین فرصتی برای مبارزه برای حقوق کارگران و بهبود شرایط کار آنان است. این روز یادآور نابرابری‌ها و چالش‌هایی است که کارگران در سراسر جهان با آن مواجه هستند، مانند دستمزد پایین، ساعات کار طولانی، شرایط ناامن کار و عدم وجود مزایای کافی.
• ترویج همبستگی بین‌المللی: روز جهانی کارگر نمادی از همبستگی بین‌المللی کارگران است. در این روز، کارگران در سراسر جهان متحد می‌شوند تا برای حقوق و منافع مشترک خود مبارزه کنند.

پیام روز جهانی کارگر

پیام روز جهانی کارگر این است که کارگران شایسته احترام، حقوق عادلانه و شرایط کار مناسب هستند. این روز یادآور این نکته است که باید برای ایجاد جهانی عادلانه‌تر و برابرتر برای همه، به مبارزه برای حقوق کارگران ادامه دهیم.